بن مایه های هنر اسلامی در اندیشه تیتوس بورکهارت

نوع مقاله : مقاله کوتاه

نویسنده

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

نگاهی به پژوهش های موجود در زمینه هنر و معماری اسلامی نشان می دهد که بسیاری از تحقیقات انجام شده دراین زمینه صرفا جنبه تاریخی و فرمال دارد که آن را برگرفته از هنر بیزانس ، ساسانی ، قبطی و ... دانسته اند. در میان این پژوهش ها، معدود دانشمندانی وجود دارند که با نگرشی محتوایی به هنر و معارف اسلامی پرداخته اند. در میان این افراد تیتوس بورکهارت از جمله اندیشمندانی است که هنر و معماری اسلامی را با نگرشی متفاوت با آنچه در غرب معمول بوده و از دیدگاهی معنایی بررسی و تجزیه و تحلیل کرده است. بورکهارت خصوصیات و ویژگی هنر اسلامی و سرچشمه آن را برگرفته از روح اسلامی می داند وبرای اثبات ادعای خود شواهدی دال بر وحدت و انطباق صورت با معنای باطنی هنر اسلامی ارائه میکند که مصادیق بارز آن را در معماری مکان های مذهبی پیدا کرده است. این مقاله سعی دارد تا با مرور و معرفی آثار بوکهارت ماحصل شناخت و اندیشه وی را از هنر و معماری اسلامی ارائه کند. بخش اول مقاله به شناخت و جهان بینی بورکهارت اختصاص دارد . بخش دوم دیدگاه وی را در مورد هنر و معماری اسلامی و نیز شرح اجمالی آثارش مورد توجه قرار می دهد. بخش سوم باتحلیل آثار بورکهارت به اصلی ترین شاخص های معماری اسلامی از دیدگاه او یعنی سنت و رمز می پردازد، و بالاخره قسمت انتهایی مقاله به جمع بندی و نتیجه گیری کلی اندیشه بورکهارت در مورد هنر اسلامی اختصاص یافته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Origins of Islamic Art in Titus Burckhardt’s Thinking

نویسنده [English]

  • Mohsen Sartipipour
Associate Professor, School of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University
چکیده [English]

In contrast to chronological or formal studies on Islamic art and architecture, Titus Burckhardt makes a conceptual analysis of meaning and form in Islamic art and architecture. This paper reviews Burckhardt’s works to summarize his views on Islamic ontology and subsequently on art and architecture. The study demonstrates that tradition and representation are key concepts in Burckhardt’s thinking which are instrumental in relating Islamic art to other forms of sacred art.