روند تخریب گستره آبخیزهای حوزه تهران به عنوان بستر تولید آب و کمربند زیست محیطی انبوه عظیم از جمعیت انسانی ساکن در دشتهای زیر دست هم اکنون به مرحله بحرانی و بسیار خطرناک رسیده است. با توجه به وسعت فاجعه که در این گزارش مورد بحث خواهد بود، تأکید بر این است تا در کنترل عوامل تخریبی که در وهله اول از تجاوزات ساخت و از و بی اعتنایی به قوانین و مقررات زیست محیطی کشور ناشی می شود، تمام امکانات لازم به کار گرفته شوند به این لحاظ ابتدا تصویری از شرایط کلی منطقه با معرفی موقعیت طبیعی تهران در چارچوب حوزه آبریز قم ارایه خواهد شد. با شرایط مختصر به شرایط آب و هوایی دشت تهران، وضعیت کاسه لبریز شده حوزه تهران در رابطه با ظرفیت و قابلیت پذیرش جمعیت انسانی – پتانسیل طبیعی – شرایط زیست – محیطی به ویژه ارتباط آن ها با وضعیت آبخیزها و شرایط هیدروکلیماتولوژی منطقه مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. از حوزه سد طالقان به عنوان مدلی از نحوه تجاوز و تخریب این قبیل مناطق حساس و با اهمیت زیست محیطی کشور و بالاخره نمونه ای از بی توجهی به تمام این تنگناها صحبت می شود. در این رابطه آخرین گزارشی که بصورت اعلام خطر به مسئولین ارایه گردید عینا بند4 منعکس خواهد شد. موضوع مورد بحث که در حقیقت بصورت گزارشی هشدار دهنده از وضعیت موجود است می تواند سرآغازی از ادامه برخوردها و بررسی های علمی جدی تر در این زمینه باشد.
)
