مالکیت غالب بناهای با عملکرد عمموی که عموما هم جز مواریث فرهنگی و تاریخی جامعه اسلامی بشمار می روند،وقفی است. علل ماندگاری موقوفات در بستر زمان را باید در نفس فرهنگ متعالی وقف جستجو کرد. در واقع وقف به مثابه یک هیات تالیفی توانمندی است که میان اجزا آن همسازی و الفت خاصی بر قرار است. در مجموع اجزا هدفمند این هیات نه تنها ضامن بقای مالکیت موقوفه به نفع عموم می شدند بلکه در ضمن ارائه خدمات رایگان به افراد جامعه مرتبا و با مرور زمان خود را حفاظت بر مرمت کرده و در نهایت آبادان و معمور بر جای استوار باقی مانده اند. کارایی نهاد وقف موجب موقوفات متنوع و عدیده ای در جامعه اسلامی گرید. امروز اکثر مستحدثات عمومی در بافت های فرهنگی و تاریخی مجتمع های زیستی ما وقفی هستند. متاسفانه همزمان با غفلت از میراث های اصیل گذشته فرهنگ وقف به تدریجج رنگ باخت طالبلن واقعی احیا ماثر فرهنگی جامعه ناگزیر از عنایت به نکات ارجدار نهاد وقف هستند و مقاله حاضر معطوف به چنین هدفی است
)
