مدرسه محلة هنر و معمارى یزدمدرسة هنر » با حضور « محلة سهل بن على » تجدید حیات« و معمارى

نوع مقاله : مقاله کوتاه

نویسندگان

1 استادیار دانشکدة هنر و معمارى دانشگاه یزد

2 دانش آموختة کارشناسى ارشد پیوستة معمارى دانشکدة هنر و معمارى دانشگاه یزد

چکیده

با گذشت دو دهه از حضور دانشکدة هنر و معمارى یزد در بخشى از بافت قدیم، این مجموعه توانسته در این مدت به اهداف خود در زمینه هاى آموزشى و مرمتى نزدیک شود و کیفیتهاى منحصر به فردى در زمینة آموزش معمارى کسب کند. این درحالى است که دستیابى به انطباق معنادار کالبد و عملکرد در حوزة درونى و بیرونى در بستر فعلى همواره مد نظر بوده است. نیاز به توسعة کمى و کیفى دانشکده در سا لهاى اخیر و همچنین لزوم احیاى محله با توجه به فرسودگى و از بین رفتن هویت محله اى آن، به منزلة یک نمونه باارزش، ضرورت پرداختن به این مسئله را بیش از پیش کرده است. از این رو در این مقاله سعى بر آن «محلة سهل بن علی»، و شناخت عوامل استخوان بندى محله، «الگویی» مناسب برای فعالیتهای مدرسه هنر و معماری در قالب سازمان استخوان بندی محله عرضه شود . نتیجه اینکه، بدین طریق میتوان راهى براى رشد درونى این محله گشود، به طورى که، این بخش از ساختار اجتماعى و کالبدی شهر با هویتی علمی – دانشگاهی، الگویمحقق «مدرسه محله» گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Role of the School of Art and Architecture in Revitalization of Sahl-ibn-Ali Quarters, Yazd

نویسندگان [English]

  • Mohammad Reza Noghsan Mohammadi 1
  • Masoud Mirvakili 2
1 Assistant Professor, Faculty of Art and Architecture, Yazd University
2 Faculty of Art and Architecture, Yazd University
چکیده [English]

It is now two decades since the School of Art and Architecture of Yazd University has been established in Sahl-ibn-Ali Quarters in the historic fabric of Yazd. Despite its success in many respects, this School has not sufficiently responded to internal and external functions. This could be attributed to the fact that the School expanded by adaptive reuse of available historic houses. The school thus lacks an integral spatial structure and does not respect the vernacular organization of urban spaces. The concept of school-quarters is introduced as a self-sufficient educational complex with all its diverse functions, which is entirely integrated with the physical structure of a historic quarters and thus will stimulate its revitalization.

  1. اخوت، محمدرحیم. (مهندسین مشاور پلشیر) « انعطاف، تنوع، و پویایى در فضاهاى دانشگاهى». در معمار، ش 21، (1382)، ص 16-23.
  2. ادواردز، برایان. معمارى دانشگاه، ترجمة حمیدرضا عظمتى و محمد باقرى، تهران: هنر و معمارى، 1385.
  3. ایبل،کریس. «آموزش معمارى در کشورهاى در حال توسعه». ترجمة فرزین فردانش در رواق، ش 2، (1378)، ص 41.
  4. الکساندر، کریستوفر. زبان الگو: شهرها، ترجمة رضا کربلایى نورى، تهران: مرکز مطالعاتى و تحقیقاتى شهرسازى و معمارى ، 1387.
  5. برق جلوه، شهیندخت. « برنامة شناسایى و تحلیل محیط هاى کالبدى». در هنرهاى زیبا، ش 19، (پاییز 1383) ، ص 39-48.
  6. ترنر، تام. شهر همچون چشم انداز، ترجمة فرشاد نوریان، تهران: شرکت پردازش و برنامه ریزى شهرى ، 1376.
  7. حبیبى، محسن و ملیحه مقصودى. مرمت شهرى، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1381.
  8. حبیبى، محسن. «چگونگى الگو پذیرى و تجدید سازمان استخوان بندى محله ». در هنرهاى زیبا، ش 13 ، (بهار 1382 )، ص 32-39.
  9. سلطانزاده، حسین. تاریخ مدارس ایران، تهران: آگاه، 1364.
  10. عزیزى، محمدمهدى. « محلةه مسکونى پایدار: مطالعة موردى نارمک». در هنرهاى زیبا، ، ش 27، (پاییز 1385) ، ص 35-46.
  11. غروى الخوانسارى، مریم.« ارزیابى کیفى مجموعة پردیس مرکزى دانشگاه تهران » .در هنرهاى زیبا، ش 35 ، (پاییز 1387)، ص 75-84.
  12. ----------------.«نگاهى به انگارة محله و پیشنهاد یک راهکار». در صفه ش. 43، (پاییز و زمستان 1385 )، ص 18-29.
  13. غفارى، على. « طراحى دانشکدة هنر و معمارى در بافت قدیم بوشهر». در آبادی، ش49، (1385)، ص 66-83.
  14. کارمونا، ماتیو و همکاران. مکان هاى عمومى فضاهاى شهرى، ترجمة فریبا قرائى و دیگران، تهران: دانشگاه هنر، 1391.
  15. کریمى، فریبرز. « فضاى آموزش معمار ى معیارهاى انتخاب» . در مجموعه مقالات دومین همایش آموزش معمارى: بررسى چالش ها، جستجوى راهکارها، تهران: نگاه امروز، 1382 ، ص 171-178.
  16. لنگ، جان. آفرینش نظریة معمارى: نقش علوم رفتارى در طراحى محیط، ترجمة علیرضا عینى فر، تهران: دانشگاه تهران، 1381.
  17. ------. طراحى شهرى، ترجمة سیدحسین بحرینى، تهران: دانشگاه تهران، 1386.
  18. لینچ، کوین. تئورى شکل شهر، ترجمة سیدحسین بحرینى، تهران: دانشگاه تهران، 1387.
  19. مدنى پور، على. فضاهاى عمومى و خصوصى شهر، ترجمة فرشاد نوریان، تهران: سازمان فناورى اطلاعات و ارتباطات شهردارى تهران ، 1389.
  20. مندگارى،کاظم. محیط و آموزش معمارى، دورة دکتراى دانشگاه تهران درس مبانى نظرى شکل گیرى فضا، تهران: دانشکدة هنرهاى زیبا دانشگاه تهران (منتشرنشده)، 1380.
  21. میروکیلى، مسعود. مدرس ه محلة هنر ومعمارى یزد: انگارة مقدماتى طرح راهبردى، پایان نامة کارشناسى ارشد، دانشکدة معمارى و شهرسازى دانشگاه یزد، 1386.
  22. ندیمى، حمید. « جستارى در فرایند طراحى». در صفه، ش 29 ، ( پاییز و زمستان 1378) ص 94-103.
  23. Alexander, Chiristopher. The Oregon Expriment, Oxford University Press ,1975.
  24. Turner, Paul Venable. Campus: An American Planning Tradition, Massachusetts: The MIT Press, 1987.