ارتقاى فضاهاى سبز به فضاهایى سرزنده براى شهر

نوع مقاله : مقاله کوتاه

نویسنده

استادیار دانشکدة معمارى و شهرسازى دانشگاه شهید بهشتى

چکیده

توجه خاصى شده است. به این منظور حاشیة بزرگرا هها، کنارخیابانها، فضاهاى خالى میان باف تهاى مسکونى، بخ شهاى فرسودة مناطق مختلف استفاده م ىشوند و از فضایى پرت و بیهوده، به فضایى سبز تغییر م ىیابند و در چهرة شهر اثر قابل ملاحظه اى بر جاى مى گذارند. با وجود این، مشاهدات نشان مى دهد که، نتوانست هاند شمار قابل توجهى از این گونه فضاهاى سبز را از قطع هاى زمین و لک هاى سبز به مرتبة فضاى عمومى سبز ارتقا دهند. این فضاهاى سبز، بسترهاى بسیار مستعدى براى برخى از فعالی تهاى جمعى مردم هستند و م ىتوان آ نها را به فضاهایى سرزنده و پویا تبدیل کرد. به نظر مى رسد که، فراهم آوردن زمین ههایى براى برخى از رفتارها و کارکردهاى جمعى در ای نگونه فضاهاى سبز مى تواند به سرزنده کردن آ نها کمک کند. با این کار د لبستگى و علاقة مردم و بهان ههاى حضور و استفادة آ نها از فضاهاى سبز بیشتر م ىشود و این امر ضمن زنده و فعال کردن فضاهاى سبز، به رشد شخصیت افراد و بهبود روابط اجتماعى آنها کمک م ىکند. براى این منظور شایسته است که اولاً در روش برنامه ریزى و طراحى شهرى مرسوم در ایران تأمل و براى این فضاهاى شهرى اهمیت بالاترى قائل شود، ثانیاً در هنگام طراحى فضاهاى سبز با راهکارهاى معمارانه و خلاق، و پی شبینى برخى از فضاها و عناصر لازم و جوابگو براى عرضة برخى خدمات خاص به مردم، در پیشبرد نیات فوق به صورت عملى فعالیت شود. در مقالة حاضر به این مقوله توجه گردیده و به ذکر برخى ملاحظات و نکاتى پرداخته شده است که، شاید بتواند طراحان محیط را در راه نیل به هدف فوق یارى رساند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Enhancing Green Space to Vital Space in Cities

نویسنده [English]

  • Nahid Sadeghipey
Assistant Professor, Faculty of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University
چکیده [English]

Tehran has recently witnessed a considerable expansion of green spaces utilizing barren land on the periphery of highways, streets and evacuated land in upgrading of deteriorated fabrics. Nevertheless, such green spaces are often not more than green patches of land despite their potential for becoming vital centers for urban activities. Such spaces will enhance social relations and support personality development and will be ideal urban points for place attachment. Enhancing the quality of these green patches requires adequate emphasis on the role of green space in current urban planning processes in Iran. Furthermore, creative design solutions have to be employed for making a green space attractable to residents.

  1. بهرام سلطانى، کامبیز. مبانى معمارى فضاى سبز شهرى. تهران: دید (به سفارش مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازى و معمارى ایران)، 1384
  2. « تهران خاکسترى، باغ شهر مى شود»، در مجله منظر (در متن خبر). ش 4 (بهمن ماه 1388 )، ص 48
  3. رضویان، محمدتقى. برنامه ریزى کاربرى اراضى شهرى. تهران: منشى، 1381.
  4. صالحى، اسماعیل. ویژگ ىهاى محیطى فضاهاى شهرى امن. تهران: وزارت مسکن و شهرسازى، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازى و معمارى،1387.
  5. طرح جامع شهر تهران، مصوب سال 1386.
  6. گل، یان. زندگى در فضاى میان ساختمان ها، ترجمة شیما شصتى، تهران: جهاد دانشگاهى، 1387.
  7. Bell, Simon. Landscape: Patterns, Perception, and Process, E&FN Spon, 1999.
  8. Dunnett, Nigel & Carys Swanwick, & Helen Wooley. Improving Urban Parks, Play Areas, and Open Spaces, London: Department of Landscape, University of Sheffield, 2002.
  9. Hines, Susan. ”Triumph in the Tenderloin”, in Landscape Architecture, No. 2, Vol. 98 (February 2008), pp. 106-113. Newman, Oscar. “Creating Defensible Space”, US: Department of Housing and Urban Development, 1996.
  10. Rowles, G. «Places and Personal Identity in Old Age», in Journal of Environmental Psychology, No. 3 (1983), pp. 57-83.
  11. Sime, J.D, «Creating Places or Designing Spaces», Journal of Environmental Psychology, No. 6(4) (1986), pp. 374-377.
  12. Skantze, A, “Built Environment and Meaning Architecture of a Suburb from a User Perspective”, in M.Gray(ed), Evolving Environmental Ideas, Changing Ways of Lfe, Values and Design Practices, IAPS No. 14, Stockholm: Conference book of proceedings, Department of Architecture and Urban Planning, Royal Institute of Technology, 1977.
  13. ________ . Learning in the Context of Planning, Sweden: Presented in International Conference for Integrating Urban Knowledge & Practice Gothenburg, 2005
  14. Speller, Gerda. “A Place of my own”, in Green Places, No. 23 (March 2006), pp. 18-20.
  15. Speller, G & N. Ravenscroft & H. Oppewal. “Focusing on Urban Ggreen Spaces”, in Presentation to IAPS, No.18, Vienna, Austria, 1983.
  16. Stine, Sharon, Landscape for Learning: Creating Outdoor Environments for Children and Youth, Wiley, 1996.
  17. Tuan, Y-F. Spaces and places: the perspective of experience, University of Minnesota Press, Minneapolis, 1977.
  18. Urich, R.S. “Human responses to vegetation and landscapes”, Landscape and Urban planning, No. 13 (1986), pp. 29-44.
  19. Urich, R , Simons RFI & B.D Losito & E. Fionito & M.A. Miles & M. Zelson. “Stress Recovery During Exposure to Natural and Urban Environments”, in Journal of Environmental psychology, No. 11 (1991), pp. 201-230