نیاز به تأمین مسکن برای جمعیت رو به افزایش جهان، گسترش فقر و نابرابری، آلودگی های زیست محیطی ناشی از برداشت بی رویه منابع طبیعی برای تولید مصالح ساختمانی و محدود بودن این منابع شرایطی را به وجود آورده که گروهی از معماران ناچار شده اند به منابع جدید و جایگزینی با حداقل آلودگی های زیست محیطی، قابل بازیافت و ارزان روی آورند. دسترسی به منابع سرشار آب اقیانوس ها و اب دریاهای آزاد که حاوی مقادیر قابل توجهی از کانی های مختلف است. ایده استفاده از این منابع را برای تولید مصالح ساختمانی در مناطق ساحلی و حاشیه ای آنها تقویت کرده است. در این مقاله با تأمل بر امکانات بالقوه اقیانوسها و دیاها برای تولید مصالح ساختمانی، «فن آوری تجمع کانی ها» و فرایند تولید اجزا و عناصر ساختمانی به عنوان یکی از راههای جدیدی که میتوان برای تولید مصالح ساختمانی به کار گرفت مورد توجه قرار میگیرد.
)