گسترش شهرها طراحان، برنامه ریزان و کارشناسان امور شهری را به مطالعه بیشتر در ابعاد گوناگون توسعه مناطق شهری و تجزیه و تحلیل وجوه گوناگون مدیریت شهری، به منظور ارائه راهکارهای نوین، واداشته است.ارتقای توانایی شناخت و تبادل اطلاعات برای تدوین طرح بهبود فضاهای پیچیده شهری نیازمند دانش و مهارت ویژه ای است.بنابراین، دیگر نقش سنتی متخصصان امور شهری برای این امر نه کافی است و نه میتواند راه حل مناسبی برای معضلات و پیچیدگی های عصر حاضر باشد. در این مورد، نیاز به دانش نوین چند رویکردی مدیریت شهری بیش از پیش خودنمایی می کند و مدیران اجرایی را برای یافتن راه حل های مطلوب و بهینه در برابر مسائل شهری یاری می دهد. برنامه مدیریت شهری سازمان ملل متحد برای تبیین برنامه های چند رویکردی بخش شهری، در اکثر کشورها تکامل یافته، دانش مدیریت را در بخش های اداره مشارکتی شهر، کاهش فقر شهری، مدیریت محیط زیست شهری و ایجاد تسهیلات انتقال دانش در سطوح شهر، کشور، منطقه و جهان تعمیم می دهد. این برنامه همچنین به مقولات اساسی در محورهایی از قبیل : حوزه مدیریت شهری، مدیریت شهری به مثابه یک فرایند، عملکردهای مدیریت شهری و مقیاس های فضایی مدیریت شهری دلالت می کند و به ارائه اصول راهبردی می پردازد. با توجه به اینکه شهرها با چالش های روز افزونی رو به رو هستند که در ارتباط تنگاتنگ با مقولات اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی است، جهانی شدن و گسترش تفکر عدم تمرکز، فرصت های جدیدی را برای جذب شهروندان ممتاز و سرمایه گذاران خلاق فراهم می آورد. با این همه، بسیاری از شهرها، به دلیل نداشتن ظرفیت کافی و منابع و نیز فقدان سازمان دهی و نگرش چند جانبه، نتوانستند آن ها را جذب کنند.
)