هر پدیده ای هرگاه در اثر فرایند تاریخی خاص خود دگرگونی پذیرد در شکل جدید و در معنای نوین خود از انسجام یکپارچگی انتظام و اعتبار برخوردار خواهد بود نظم جدید از دل سازمان کهن سر برون خواهد زد . قطع این فرایند در نقطه ای و شتاب بخشیدن به فعل و انفعالات درونی پدیده برای رسیدن به شکلی تازه و دلخواه کو اینکه ممکن است چهره ای جدید و معنایی نو از پدیده را سبب شود ولی بی گمان این شکل همانی نیست که می بایست از درون تحول تاریخی پدید می آمد
)
