استقرار نهادهای اجتماعی نوین در دهه اول قرن چهاردهم خورشیدی زمینه ساز استقرار و تثبیت نیروهایی است که معتقد به سلطه نوآوری (مدرنیسم) هستند. این نیروها گسست از سنت های پیشین و نوپردازی(مدرنیزاسیون) از بالا در همه ابعاد را در دستور کارخود قرار می دهند. هنر معماری و شهرسازی از مهم ترین عرص های کاربرد تفکر نوآورانه است. رسوخ ارزش ها تکنیک ها الگوها و قالب های نوآورانه در هنر و معماری مشخصه تحولات نوپردازانه این دوران است. افزایش توان واقتصادی در حوزه شهر امکان مداخله در هر و اجرای طرح های عمرانی و شهری را با الگوهای نوآورانه فراهم می سازد. در این مقاله ضمن مروری اجمالی بر تحولات کلی عرصه هنر در چارچوب نووارگی و دگرگونی های روی داده در این زمینه در عرصه معماری و شهرسازی بررسی و تحلیل خواهد شد. در این چارچوب الگوهای پدید آمده در حوزه شهرسازی و نحوه بروز و ظهور آن بررسی و تحلیل می شود.
)
