Exploring Socrates's Thoughts about City and Citizenship (399-469) BC

Document Type : Original Article

Authors

1 Professor, Faculty of Urban Planning, College of Fine Arts, University of Tehran

2 PhD Candidate and Young Researchers and Elite Club, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

Abstract

Socrates was born in 469 BC. He is the founder of the ‘Western Political Philosophy’. In his youth he became interested in philosophy and then he became interested in naturalist philosophy. He was also fascinated by the sophists. But neither the philosophy of naturalism nor the Sophists’ thoughts and ideas could persuade him. Socrates is a thinker who wants to express his views on life, politics, and social relations within the context of citizenship and the rights of citizens, and to state the principles that followed him by his disciples, especially Plato, and through him Aristotle, as the foundations of the idea of utopia. He places everything on the basis of reasonableness and rationality based on ‘human morality’ and by posing ‘the position of man and human morality in society’, he created a turning point in the course of the philosophical thought of the city. He initiated the rational measurement of the concept and ideas in a manner that is systematic. Hence, Socrates in the history of Western thought is a reference; because one can speak of ‘before Socrates’ and ‘after Socrates’ thoughts. The purpose of this article is to explore Socrates’s influential views on what would later be referred to as ‘Utopia’. It includes his personality, the factors influencing the city and the Athenian citizens in his critical views, the philosophical teaching of Socrates, and the evolution of his thoughts. The paper uses a descriptive-analytical study based on documentation and evidence related to Socrates derived from library resources. This exploration shows that the principles of the city and the citizenship of Socrates, as influenced by the times of the city of Athens, can be found in some of the following ways: 1. Wisdom, courage, chastity, justice, Godliness; 2. Virtue and justice, ethics and politics; 3. Goodness and beauty and usefulness of wisdom and knowledge, self-knowledge, awareness and awakening ; 4. Contemplation, exploration;  5. Education, merit, courtesy and bliss; 6. Meritocracy and law and order;  7. The rule of wisdom and rightfulness and justice . These principles affects almost the entire forthcoming utopian thoughts.

Keywords


استراتن، پل. 90 دقیقه با سقراط، ترجمة حمید عضدانلو، نهران: انتشارات آموزش، 1378.
افلاطون. دورة آثار افلاطون، ترجمة محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی، 1380.
ــــــــ . شش رساله (حکمت سقراط و افلاطون): اتوفرون، اقریطون، فیدون، الکبیادس، غورجیاس، دفاعیه، ترجمة محمدعلی فروغی، تهران: هرمس، 1387.
برن، ژان. افلاطون، ترجمة سیدابوالقاسم پورحسینی، تهران: انتشارات هما، 1363.
ــــــــ . سقراط، ترجمة سید ابوالقاسم پورحسینی، چ 2، تهران: علمی و فرهنگی، 1383.
ــــــــ . سقراط، ترجمة سیدابوالقاسم پورحسینی، چ 1، تهران: علمی و فرهنگی، 1374.
بنایی، مهدی. «با سقراط تفکر متوجه انسان می­شود»، سخنرانی در جلسة نهم و دهم دورة آموزشی عهد، ترم دوم، هفتة چهاردهم، مؤسسة سیما فکر.
حبیبی، سیدمحسن. «جامعة مدنی و حیات شهری»، در نشریة هنرهای زیبا، ش 7 (تابستان 1379)، ص 21-33.
ــــــــ . «مقدمه»، در زهرا اهری، مکتب اصفهان در شهرسازی: دستور زبان طراحی شالودة شهری، تهران: فرهنگستان هتر، 1385، ص 9-10.
ــــــــ . از شار تا شهر، انتشارات دانشگاه تهران، 1387.
ــــــــ . قصة شهر (تهران، نماد شهر نوپردازِ ایرانی؛ 1299-1332)، انتشارات دانشگاه تهران، 1393.
دورانت، ویل. «(کتاب دوم، بخش اول)، یونان باستان، تمدن اژه­ای و تکامل یونان»، در تاریخ تمدن، ترجمة امیرحسین آریان­پور و عبدالکریم احمدی، تهران: اقبال، 1349، ص 391-407.
ــــــــ . «انحطاط تمدن یونان»، در یونان باستان، کتاب دوم، بخش سوم، ترجمة هوشنگ پیرنظر، 1340، ص 63-64.
ــــــــ . «(فصل اوّل) افلاطون»، در تاریخ فلسفه، ترجمة عباس زریاب، تهران: علمی و فرهنگی، 1387. ص 8-15.
ــــــــ . تاریخ تمدن، ترجمة فتح­الله مجتبایی، تهران: اقبال، 1349.
ــــــــ . تاریخِ تمدن، جلد دوم: یونان باستان، ترجمة امیرحسین آریان­پور، فتح­الله مجتبایی، هوشنگ پیرنظر، تهران: علمی و فرهنگی، 1378.
راسل، برتراند. «فصل یازدهم: سقراط»، در تاریخ فلسفة غرب، جلد اول: فلسفة قدیم، ترجمة نجف دریابندری، تهران: شرکت سهامی کتاب­های جیبی، 1340. ص 78 -86.
ستاری، جلال. «سقراطِ مردم­شناسی»، در کتاب ماه علوم اجتماعی، ش 56 و 57 (1381).
شجاعی زند، علیرضا. «خاستگاه جامعه­شناسی در فرایند رشد عقلی­گری»، در کیهان فرهنگی، ش 163 (اردیبهشت 1379)، ص 28-35.
فروغی، محمدعلی. سیر حکمت در اروپا، چ 1، تهران: انتشارات زوار، شاه­آباد، 1344.
ــــــــ . سیر حکمت در اروپا، چ 2، تهران: زوار، 1385.
کاپلستون، فردریک. تاریخ فلسفه، ترجمة جلال­الدین مجتبوی، تهران: علمی و فرهنگی و سروش، 1375.
ــــــــ . مجموعه: تاریخ فلسفه، جلد اول، ترجمة سیدجلال الدّین مجتبوی، تهران: علمی و فرهنگی، 1380،
گاتری، دبلیو. کی. سی. فلاسفة یونان از طالس تا ارسطو، ترجمة حسن فتحی، تهران: فکر روز، 1375.
گاردر، یوستاین. دنیای سوفی، ترجمة کوروش صفوی، تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی، 1374.
نقیب­زاده، عبدالحسین. درآمدی به فلسفه، تهران: طهوری، 1372.
هنری، توماس. بزرگان فلسفه، ترجمة فریدون بدره­ای، تهران: انتشارات کیهان، همکاری انتشارات علمی و فرهنگی، 1390.
یاسپرس، کارل. سقراط، ترجمة حسین لطفی، تهران: خوارزمی، 1358.
Diogenes, L. Lives and Opinions of the Eminent Philosophers, London,1853.
Glotz, G. Ancient Greece at Work, N.Y.,1926.
Bramann, Jorn K. Socrates: The Good Life, Frostburg State University, 2009, http://film-philosophy.ir/philosophical-background-socrates-and-the-good-life
Plato, Apology.
Shelley, P.B. ”On the Manners of the Ancients”, quoted by livingstone,legacy, 251