غزاله چهرازی؛ نرگس دهقان؛ هانیه صنایعیان؛ امیر گندمکار
چکیده
فضای باز مدارس ازجمله فضاهای مهم آن‌ها و محل فعالیت‌هایی چون بازی و آموزش است و دانش‌آموزان مهارت‌های مهم تحصیلی، محیطی، و اجتماعی را در آن می‌آموزند، بنابراین باید تابع مشخصاتی خاص و پاسخ‌گوی همۀ نیازهای دانش‌آموزان باشد. اینکه آسایش حرارتی از اساسی‌ترین نیاز دانش‌آموزان برای حضور در حیاط مدارس است، تأمین آن را و ضروری می‌نمایاند. ...
بیشتر
فضای باز مدارس ازجمله فضاهای مهم آن‌ها و محل فعالیت‌هایی چون بازی و آموزش است و دانش‌آموزان مهارت‌های مهم تحصیلی، محیطی، و اجتماعی را در آن می‌آموزند، بنابراین باید تابع مشخصاتی خاص و پاسخ‌گوی همۀ نیازهای دانش‌آموزان باشد. اینکه آسایش حرارتی از اساسی‌ترین نیاز دانش‌آموزان برای حضور در حیاط مدارس است، تأمین آن را و ضروری می‌نمایاند. تعیین محدودۀ آسایش حرارتی امری پیچیده و در فضاهای مشابه، بسته به تنوع افراد، تجربیات، انتظارات، فرهنگ، سن، و جنسیت آن‌ها، متفاوت است. در پژوهش حاضر سعی گردیده تا محدودۀ آسایش حرارتی و دمای خنثی در فضای باز مدارس پایۀ ابتدایی دخترانۀ شهر اصفهان ارزیابی گردد. به این منظور، ابتدا با توجه به پهنه‌بندی اقلیمی شهر اصفهان که شامل سه منطقۀ گرم و خشک نائین، منطقۀ معتدل و خشک میمه، و نیمه‌سرد سمت شهرضا می‌شود، سه دبستان دخترانه، هریک در یکی از این مناطق، برای مطالعات میدانی انتخاب گردیدند و سپس متغیرهای اقلیمی دما، رطوبت، سرعت باد با دستگاه دیتالاگر دما و رطوبت و بادسنج جمع‌آوری شدند و به‌طور هم‌زمان 500 دانش‌آموز در حیاط این مدارس پرسش‌نامه‌ای را در این خصوص تکمیل کردند. در مرحلۀ دوم، به کمک نرم‌افزار ریمن شاخص حرارتی دمای معادل فیزیولوژیک تعیین و با استفاده از نرم‌افزار آماری و نمودار رگرسیون خطی، محدودۀ آسایش حرارتی و دمای خنثی برای فضای باز مورد استفادۀ دختران 7 تا 13سالۀ شهر اصفهان تعیین گشت. بر اساس نتایج دمای خنثی ℃۱۷٫۴ و محدودۀ آسایش حرارتی بر مبنای دمای معادل فیزیولوژیک ℃13٫6-32 تعیین شد که با استانداردهای اشری و ایزو 7730 و حتی مطالعات پیشین آسایش حرارتی در شهر اصفهان تفاوت دارد و این اهمیت مطالعۀ بیشتر در مورد آسایش حرارتی گروه‌های سنی و جنسیتی متفاوت در شهرهای مختلف ایران را می‌رساند. دمای خنثی حاکی از سازگاری بیشتر جمعیت مورد مطالعه با شرایط سرد است.
ساناز رهروی پوده؛ نیما ولی بیگ؛ نرگس دهقان؛ محمد مسعود
دوره 28، شماره 3 ، مهر 1397، ، صفحه 127-148
چکیده
همواره استفاده از اصول کالبدی یکی از عوامل تأثیرگذار در طراحی ابنیة تاریخی با عملکردهای مختلف معرفی شده است. با توجه به سابقة چشمگیر ساخت خانه، شناخت ویژگی‌های کالبدی، از جمله عوامل شکلی مؤثر در حفظ و نگهداری این عملکرد، حایز اهمیت خواهد بود. در این پژوهش باور بنیادین آن است که فضاهای اصلی خانه‌ها بر اساس جهت‌های جغرافیایی و همچنین ...
بیشتر
همواره استفاده از اصول کالبدی یکی از عوامل تأثیرگذار در طراحی ابنیة تاریخی با عملکردهای مختلف معرفی شده است. با توجه به سابقة چشمگیر ساخت خانه، شناخت ویژگی‌های کالبدی، از جمله عوامل شکلی مؤثر در حفظ و نگهداری این عملکرد، حایز اهمیت خواهد بود. در این پژوهش باور بنیادین آن است که فضاهای اصلی خانه‌ها بر اساس جهت‌های جغرافیایی و همچنین جهت کشیدگی حیاط، مکان‌یابی، و طراحی شده‌اند. با رجوع به سخنان نظریه‌پردازان در این مورد، آشکار می‌شود که آن‌ها از منظرهای متفاوتی، از جمله تاریخ‌نگاری، جنبه‌های معنوی و فلسفی، سلامتی، و اجتماعی به این مفاهیم نگریسته‌اند. در این پژوهش برای نخستین بار به گونهشناسی کالبدی تهرنگ فضاهای اصلی خانههای چندطرفساخت در شهر اصفهان پرداخته شده است. ابزارهای مورد استفاده شامل جمع‌آوری اطلاعات به روش مطالعة اسنادی، کتابخانه‌ای، میدانی، و بهره‌گیری از مصاحبه‌های ساختاریافته با صاحب‌نظران و استادکاران است. جستار پیش روی به منظور بررسی ویژگی‌های کالبدی خانه‌ها در قالب تهرنگ انجام گرفته است و از این رهگذر چگونگی چیدمان فضاهای خانههای گذشته تحلیل می‌شود. بدین منظور، ابتدا اطلاعات مربوط به نمونه‌های نخستین از طریق «مشاهده و برداشت میدانی»، «مصاحبه با استادکاران و مرمتگران ابنیه و سکنة قدیمی خانه‌ها»، و «مطالعات کتابخانه‌ای» جمع‌آوری شده است. سپس با دسته‌بندی و گونهشناسی شکلی فضاهای طراحی‌شده در خانههای تاریخی شهر اصفهان به تحلیل ویژگی‌های مشترک و متفاوت تکرارشونده در آن‌ها پرداخته شده است. بررسی‌ها حاکی از آن است که جهت قرارگیری محور طولی حیاط بر نحوة چیدمان و سازمان‌دهی فضاها نقش مؤثر داشته و ویژگی‌های اقلیمی همچون تابش نور و ابعاد حیاط (طول و عرض) در اولویت دوم مد نظر قرار می‌گرفته است، به گونه‌ای که کشیدگی حیاط در جهت شمالی‌ـ جنوبی و یا شرقی‌ـ غربی در چیدمان فضاها نقش مؤثری داشته است.
